De mensen volgen hier de zon en gaan vroeg slapen: om 19.45 u ging op de boerderij iedereen naar bed, en ik volgde uiteraard hun voorbeeld.
Na een hele dag op, en soms ook neer, bevind ik mij nu op 3500 m. Het verrast mij dat, zelfs op deze hoogte, er nog steeds kale begroeiing is. Die is nu getooid in prachtige herfstkleuren.
Jelondy is een samenraapsel van wat huizen, gegroepeerd rond een heetwaterbron waarrond een (wel heel primitief) sanatorium is gebouwd. Het komt mij goed uit dat ik hier in een aparte kamer kan slapen, want ik ben flink moe en heb nood aan privacy. Ik voelde bij het fietsen dat de lucht ijler en zuurstofarmer wordt.
Het avondeten is een afknapper: de typische bouillon met een schapeknook en oudbakken brood. Als ik vraag of ik nog iets kan krijgen serveren ze een bordje gebakken aardappelen die zo vettig zijn dat ik er maar een paar naar binnen krijg. Om te drinken alleen thee. Culinair is Centraal-Azie geen hoogvlieger!
Rond halfzeven valt in heel het gebouw de elektriciteit uit voor de rest van de avond. Dat wordt midden in de nacht hersteld. Wat wij in het westen evident vinden (voedselveiligheid, hygiëne, elektriciteit, stromend water,...) is dat hier allerminst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten