Ik wilde hier een rustdag nemen, maar die was helemaal om met boodschappen en beslommeringen allerhande. Ik blijf dus een tweede dag ter plekke om echt tot rust te komen.
De Tajiekse simkaart werkt naar behoren, maar een aantal websites en apps zijn hier geblokkeerd. Daarbij stom genoeg de app die ik gebruik om berichten op mijn blog te plaatsen. Het zal dus nog enkele weken duren voor ik de massa berichten die ik ondertussen zal verzameld hebben kan publiceren. Klote, maar het is niet anders.
De herstelling van de twee binnenbanden had veel voeten in de aarde. In de ene zaten drie gaatjes, in de andere zes. Gelukkig kreeg ik hulp (en plakgerief) van een sympathieke Duitser. Op zoveel lekken was ik niet voorzien. Na uren rondrijden vond ik op twee markten telkens 1 nieuwe binnenband als extra reserve. Kwaliteit onbekend, en 29 inch ipv 28, maar de fietsers hier zeggen mij dat die bruikbaar zijn voor mijn wielen.
Morgen begin ik aan de Pamir Highway, de plat de resistance van deze herfst-etappe. Ik heb veel eten gekocht om zo onafhankelijk mogelijk te zijn.
donderdag 15 september 2016
Dag 7/18-19 Dushanbe
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten