Redelijk anonieme dag langs een anonieme grote baan naar een anonieme stad. Ik wilde eens ondervinden hoe het fietsen op een grote baan verloopt, want ik zal dat af en toe noodgedwongen moeten doen.
Tot mijn verrassing viel dat goed mee. Het verkeer komt pas echt op gang na 9 u. Bijna altijd is er een pechstrook waar je veilig kan fietsen (wat van secundaire banen niet altijd kan gezegd worden), die strook is glad van bedekking (in tegenstelling tot de secundaire banen) en amper bezaaid met glasscherven (zoals in Marokko), er zijn heel veel cateringsmogelijkheden. Ideaal om naar de iPod te luisteren. Door de weinige bochten schiet het in vogelvlucht goed op. Vertrokken bij zonsopgang om 6 u had ik tegen 11 u al 100 km gedaan met 2 stops, mee ondersteund door de vlakheid van het parcours en een zachte rugwind. Zo kon ik tegelijk de warmste uren vermijden.
Slotsom: toch wel wat voordelen en op deze manier voor herhaling vatbaar.
Nazilli heeft geen troeven, wel de gezellige rommeligheid van alle Turkse steden. Onder met grote tentzeilen overdekte straten was er een drukke markt.
vrijdag 4 september 2015
Dag 5/7 Nazilli
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten