Dag 10/47-48 Willow

Na een aantal opeenvolgende dagen wild kamperen verblijf ik nu bij Warmshowers host Elaine. De douche en een scheerbeurt brachten mij terug naar de geciviliseerde wereld. Elaine is een 71-jarige alleenstaande, ietwat eigenzinnig en met een hoekje af, maar best heel sympathiek en haar humor ligt me wel. Gisteren gingen we haar verjaardag en die van een vriendin van haar vieren op restaurant. We moesten daar wel meer dan 50 km ver voor rijden naar Talkeetna, maar dat vinden ze hier heel gewoon. Op het einde haalden we nog een vriend van hen op, en in zijn Ford uit 1922 reden we de laatste 10 km naar het restaurant.
Ik blijf hier een dagje extra, want mijn kleren moeten dringend in de was en er is wifi. Voor het eerst in twee weken is die goed genoeg om berichten met foto's te posten op deze blog.
Vanuit de bosbranden die momenteel 200 km van hier woeden op het Kenai schiereiland ten zuidwesten van Anchorage waait de wind rook hier naartoe. Je kan daardoor de bergen aan de horizon niet meer zien, en deze namiddag rook het zelfs even naar verbrand hout. Ik hoorde al dat Anchorage zelf serieus in de rook zit. Pas wanneer ik daar ben, overmorgen dus, zal ik kunnen beslissen of ik mijn laatste dagen in Alaska op het Kenai schiereiland kan rondfietsen.
De Parks Highway van Fairbanks naar Anchorage waar ik nu over rijd gaat langs het Denali National Park. Gisteren kon ik vanop de Highway heel mooi de Mount McKinley zien liggen, de hoogste berg van Noord-Amerika.