Dag 10/38 Lakeview Campground

In Alaska, na meer dan 3000 km doorheen Canada. Met eindelijk nog eens stralend weer, en op een schitterende kampeerplek aan een meertje, aangelegd met zitbanken, tafels en zelfs stapels brandhout, en toch voor vrij kamperen (er is wel een donation box). Zo zijn er op deze campground een stuk of 8 plekken. Nu, in de vroege namiddag, ben ik nog helemaal alleen, maar tegen de avond zullen hier allicht wat RV's (mobilehomes) een plek zoeken. Van een fietsend koppeltje uit Frankrijk dat ik deze ochtend kruiste hoorde ik dat de standaardprijs voor dergelijke kampeerplek in Alaska 27 dollar is. Ik heb geprobeerd om te zwemmen, maar ik zakte tot halfweg mijn kuiten in het slib en moest noodgedwongen rechtsomkeer maken.
Vreemd genoeg zijn hier aan het meer amper muggen. Wel wat ze hier horseflies noemen, een soort vliegen maar dan 3 keer zo groot. Ik hoorde al dat die niet steken maar gewoon een hap uit het vlees nemen. Het straffe is dat die mij tijdens het fietsen kunnen bijblijven, zelfs als ik tegen 30 km per uur rijd. Ze blijven rond mij zwermen. Gewone muggen haken af zodra ik zo een 14 km per uur haal (heb ik gemeten), en zijn dus alleen vervelend als het bergop gaat.
Dat Franse koppeltje hing, zoals iedereen doet, een paar nachten geleden een afgesloten fietszak met eten erin met een touw aan een hoge tak zodat de beren er niet zouden aankunnen. 's Morgens stelden ze vast dat een dier, zij dachten een eekhoorn want die zijn hier in groten getale, er een vuistgroot gat had in gebeten en ervandoor was met bijna alle eten. De bomen zijn hier heel smal met heel korte zijtakken, zodat de fietszak in de hoogte tegen de stam hing en niet op minstens 1 meter ervandaan, zoals het volgens het boekje hoort. Op georganiseerde kampeerplekken zoals hier zijn niet alleen bear proof vuilbakken maar ook metalen kasten waar je eten kan in leggen. Om de vuilbakken of kasten te openen moet je je hand in een handvat steken en achteraan een klepje openduwen. Geen beer die dat kan...