Toen ik uit de tent kwam deze ochtend had ik bezoek!
Na een prachtige marathonrit, ploeterend op de dirt road, kwam ik in het dorpje Olgii. Omdat er teveel wind was om in de vrije natuur de tent op te zetten vroeg ik aan vrouw bij een yurt of ik dat mocht binnen de beschutting van de hoge omheining. Geen probleem. Even later kwam Zaya langs, een nichtje dat behoorlijk Engels spreekt. Zij is pas in Ulaanbaatar afgestudeerd als dokteres en hoopt op een Tempus-scholarship om in Hongarije verder te studeren. Het was heel plezierig babbelen.
Ik mocht mee-eten, tsuivan, wat blijkbaar een typisch Mongools pastagerecht met vlees is. Het was heerlijk maar aan de vettige kant. Waar ik het moeilijker mee heb is de thee die ze hier drinken, met geiten- of schapenmelk en zout.
Onderweg kwam ik voorbij een mooi meer. Het weer zat mee, en het zwemmen deed deugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten