De Russen hebben soms een rare smaak met hun monumenten. Hier was een lang gedicht op aangebracht, vermoedelijk om de betekenis te duiden, maar ik snapte er geen snars van.
In de loop van de dag werd het koud en regenachtig. De Russen vieren dit weekend het einde van de tweede wereldoorlog, en daardoor is er meer volk op pad. Toen ik in de regen in het derde en laatste hotel van Aktash arriveerde en nog maar eens te horen kreeg dat alles volzet was zette ik mijn meest meelijwekkende gezicht op en vroeg of ik dan binnen even mocht schuilen. De eigenares liet me binnen en ik kreeg warme thee. Na wat gebabbel liet ze verstaan dat ze misschien een oplossing had: als ik wou mocht ik op het zoldertje van een vervallen schuurtje slapen. Daar liggen zelfs wat redelijk propere matrassen, beneden is er een houtkachel die ik mag gebruiken, buiten ligt een voorraad hout. Ik heb hier nu een heerlijk warm hol...
Morgen rij ik het mooiste stuk van de Chuysky Trakt in. Hopelijk is het dan droger weer, want ik zal zeker moeten kamperen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten