De begraafplaatsen en herdenkingsmonumenten op het Gallipoli-slagveld zijn hartverscheurend. Tienduizenden jonge levens geslachtofferd, voor wat? Op sommige grafstenen hebben de familieleden bijzonder ontroerende teksten gezet.
De waanzin van oorlogvoeren is hier even tastbaar als in de Ijzervlakte. De busladingen jonge Turken die hier op bedevaart komen veranderen niets aan de verslagenheid die je hier onvermijdelijk bekruipt.
Het decor is anders wel enig mooi. Het schiereiland is heel mediterraan van begroeiing, met bossen die afwisselen met akkers. Het landschap ademt rust uit.
Straks als afsluiter van deze rustdag ga ik naar een Turks bad. Ik ben benieuwd!
woensdag 24 juni 2015
Dag 4/50 Gallipoli
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten