Nu weet ik wat woestijnwind is (die ze hier trouwens sirocco noemen net als in Italië)... Toen ik deze ochtend buiten kwam was heel het landschap in een soort bruine mist gehuld. Er waaide een felle wind uit het zuiden, die fijn zand meevoerde uit de Sahara. Pech dat ik naar het zuidoosten moest.
Het plan was ruim verder te geraken dan de 56 km naar Setif, maar de lastige wind en de vele hoogtemeters hebben er anders over beslist. Dat mijn fietsketting door het fijne zand begon te kraken en dat er de eerste 100 km zeker geen hotel meer zou zijn zette mij ook aan het denken. In deze omstandigheden wild kamperen was geen prettig vooruitzicht. Ik was al 8 km voorbij Setif als mijn frank viel dat de meest wijze keuze was het stuur om te keren en een hotel te zoeken in Setif.
Tijdens het schrijven van dit berichtje, liggend op mijn hotelbed, merk ik dat mijn ogen pijn doen en dat mijn haar op zijn Jommekes staat.
Morgen is er hopelijk ander weer, want volgende week donderdag namiddag wil ik de boot halen in Tunis, en veel marge heb ik dan niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten