Toen ik deze ochtend in de taxi over de hoge passen reed zag ik dat het een heel goede beslissing is geweest niet te fietsen. Op de hoogste stukken weg lag ijs, iets lager sneeuwpap. Zichtbaarheid heel klein, en verse sneeuwval met veel wind op de koop toe. Kamperen onmogelijk, en de weinige hotels op de route zagen er gesloten uit.
De tunnel was levensgevaarlijk: amper verlicht, niet verlucht, abominabel wegdek, zigzaggende auto's.
De taxi was helemaal niet duur: voor ons en de fietsen (die mooi rechtop achterin konden) betaalden de Japanner en ik elk 14 euro. Naast ons waren er nog twee passagiers, die waarschijnlijk nog minder betaalden, maar soit. Daarmee waren we ineens 300 km verder.
In Bishkek hoorde ik van een Belg, die gisteren terugkwam van het Issyk-Kul meer, dat het daar ook sneeuwde. Het idee om langs daar rond naar Kazachstan te fietsen was daarmee ineens afgevoerd.
Dat betekent dat er mij nu weinig meer rest dan gewoon over de grote baan naar Almaty te fietsen. Na een bezoek aan Bishkek morgen doe ik dat in principe op 3 dagen. De terugvlucht naar Belgiƫ kan dan een paar dagen vervroegd worden.
maandag 17 oktober 2016
Dag 7/50 Bishkek
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten