Toen ik uit België vertrok was mijn idee dat ik ook in het hoge deel van de Pamir Highway vaak zou kamperen. Ik heb dan ook een hele winteruitrusting mee (grotendeels geleend van schoonbroer Luc), van thermisch ondergoed over donzen superslaapzak tot reddingsdeken. Wist ik veel hoe het hier in oktober is...
Uiteindelijk vertrok ik toch met alleen Thomas, want de anderen wilden een extra dag in Murghab blijven.
Met zijn tweeën klommen we vandaag van Murghab de hele dag richting Ak-Baital pas, met een almaar feller en kouder wordende tegenwind, maar wel in een stralende zon. Kamperen was gewoon uitgesloten, want om 15 u was de temperatuur al gezakt tot 7 °C, en 's nachts vriest het hier tot -15 °C. Met deze wind zou ik mijn tent zelfs niet opgezet krijgen. Ik hoorde het verhaal van een Japanner, wiens tent inclusief slaapgerief hier gewoon wegvloog. Je moet hier geweest zijn om het je te kunnen inbeelden.
We wisten dat er op 4 km van de pas een huis staat, maar we waren niet zeker of het bewoond was. Dat was onze laatste kans, want het alternatief was de pas oversteken en dan een heel zware afdaling doen tot een karavanserai, waar we een beetje (koude) beschutting zouden hebben tegen de wind. Maar we waren al zo moe...
Gelukkig is het huis bewoond door een koppel met 5 kleine kinderen, en waren we welkom om binnen te slapen. Opgelucht dat ik was!
We slapen dus op 4430 m hoogte, wat de kwaliteit van de slaap niet zal verbeteren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten