Dag 4/23 Trsa-Zabljak

De dag begint al goed. Heel het gehuchtje zit zonder elektriciteit. Onze baas weet niet hoe het komt.
Buiten 2 ºC, wolken alom. Gelukkig is er nog de oude technologie van de houtkachel waar we in het halfdonker gaan rond zitten. Een goed moment om deze blog wat bij te werken.
Buiten is het de hele ochtend koud en winderig, zodat we noodgedwongen rond de kachel blijven hangen, samen met onze zwijgzame baas en een iets oudere vrouw, van wie we ons afvragen of ze een koppel zijn of niet.
Ten laatste na de middag moeten we sowieso verder door naar Zabljak, want hier blijven zitten heeft geen zin. Als we al onze kleren boven elkaar aandoen moet dat lukken, als we tenminste over de sneeuw op de twee passen geraken met onze fietsen. Vooral de afdaling zal lastig zijn. Wie had kunnen denken dat we dat eind mei nog zouden meemaken.

's Avonds
We zijn er geraakt! Een aantal keer was de weg geblokkeerd door sneeuw, maar we geraakten er telkens heelhuids met de fietsen door. Aan de sporen in de sneeuw te zien zijn wij na de winter de eersten die de volledige oversteek gemaakt hebben. Aan de Zabljak-kant was een sneeuwruimer de weg aan het vrijmaken.
We waren allebei ongelooflijk opgetogen over de prachtige vergezichten.
De fysieke inspanning op zich viel wel mee: 40-tal km, 800 stijgmeters.
Het was wel bitter koud, vooral bij de afdaling. Alle kleren boven elkaar gaf ons wel voldoende warmte, behalve aan handen en voeten. Op temperaturen van 3-4 ºC zijn wij echt niet voorzien.
Conclusie: fantastische ervaring. We zouden dit alleen niet aangedurfd hebben, maar uiteindelijk hebben we geen risico's genomen.