Vreemde dag vandaag. Omdat Martin Brod in een diepe kloof ligt moest ik dadelijk klimmen, en nog geen klein beetje. Naast de weg borden die waarschuwen voor mijnen. Na 33 km kwam ik in het stadje Drvar, waar ik eindelijk kon ontbijten. Een tweede cappuccino kon ik niet krijgen, want het hele stadje was plots zonder water gevallen.
Op de kaart loopt vanuit Drvar een wit baantje zuidoostwaarts richting Livno. Gehuchten op de kaart bleken in de praktijk vaak 1 huis groot, dat dan nog meestal leeg stond. Zelfs in een plaats, die op de 1/1.000.000 overzichtskaart van de Balkan stond, zag ik alleen een kerkje een eind naast de baan, geen huizen, laat staan de winkels en cafés waarop ik gehoopt had.
Mijn watervoorraad was al vlug op door het vele klimwerk. Gelukkig zag ik uiteindelijk na 30 km iemand bij een huis die mij water kon geven. Putwater wel te verstaan, want leidingwater is hier niet.
Toen de hemel inktzwart werd en dondergerommel uit de bergen klonk ging de asfaltweg over in grindweg. 5 km verder kwam ik in Rore, een losse verzameling vooral leegstaande huizen, heel mooi gelegen in een brede vallei op een duizendtal meter boven zeeniveau. Aan een oude man vroeg ik of ik onder een afdak mocht slapen, en hij nam me mee naar een leegstaand huis, zonder elektriciteit, tegenover het zijne. In het huis vond ik zelfs een matras in een aanvaardbaar propere toestand. Gelukkig had ik nog wat eten over van deze middag. Lekker tafelen en een glas wijn is voor een andere keer.
Nu het donker geworden is zie ik in 1 huis licht branden.
Morgen moet ik volgens mijn huisbaas nog 15 km grindweg doen voor het weer asfalt wordt. Vervelend maar het zal wel moeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten