Eerst 60 vlakke kilometers naar Fuman. Daar bij een zeer sympathieke prachtig besnorde man van 60 thee zitten drinken. Ik liet mijn spullen in zijn binnentuin en hij bracht mij in zijn auto naar de vertrekplaats van de savaris (gedeelde taxi's) naar Masuleh. Dat is volgens de Lonely Planet een van de mooiste dorpjes van Iran. De rit ernaartoe, een 35 km, kostte welgeteld 1 euro. Daar kon ik geen 1000 m voor klimmen op de fiets.
Masuleh is tegen een heel steile bergflank gebouwd en je loopt er op de daken: het dak van de huizen is telkens de hoger gelegen straat. In de beboste bergen vormt het een zeer pittoresk geheel. Wel wat toeristisch inclusief kraampjes met prullaria, maar op een groepje van 2 Fransen en een Colombiaan na zag ik geen buitenlanders.
De Iraniers zijn verzot op foto's al dan niet in klederdracht.
Na de taxirit terug naar beneden reed ik verder tot Rasht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten