donderdag 7 november 2013

Dag 1/55 Marrakech

Voor de laatste dag komt Stef mij 's morgens vervoegen in Sidi Rahal. Het is heel prettig met zijn tweeën te fietsen! Ik ben het niet meer gewoon.
Stef kent de omgeving heel goed, en we maken een omweg langs de Ourika-vallei om in een grote boog vanuit het zuiden over een eerder kleine baan Marrakech binnen te rijden. In de verte liggen de besneeuwde toppen van de Atlas achter ons.


Op het einde gaat het bergafwaarts met flinke rugwind. Zonder enige inspanning rijden we tegen 30 km per uur de laatste 35 km.


Een lichte euforie maakt zich van mij meester. Langs een van de stadspoorten rijden we Marrakech binnen.

Nee, de man op het brommertje is niet Stef...
Na een kleine rondrit doorheen centraal Marrakech rijden we naar het huis van Latifa, de zus van Naima (Stefs vrouw). Eindstation! Balans: 4866 km horizontaal (3551 km in Europa en 1315 km in Marokko) en 57 stijgkilometers.
Zo ongeveer de voltallige familie van Naima is op post bij het avondeten. Heel gezellig en buitengewoon lekker.
De volgende dag gaan we 's ochtends wandelen in Marrakech, en na een laatste uitgebreid middagmaal bij Naima's broer gaat het richting vliegveld. Bestemming Pisa.





Dag 1/54 Sidi Rahal

Na overleg met de uitbater van de auberge blijkt er maar één mogelijkheid om weg te geraken: een eind meerijden met een minibusje dat elke dag rond 8u30 richting Demnate vertrekt. Ik zet mijn trots opzij (want ik wilde van Pulle tot Marrakech elke meter op het land op eigen kracht afgelegd hebben) en laat mijn fiets op het dak van de minibus vastmaken. In het busje gaat het er heel gezellig aan toe.



Nadat we de col over zijn en de Atlas aan de noordkant verlaten klaart het snel op. Fietsen in min of meer normale omstandigheden kan nu terug. Ik laat het busje stoppen en rijd de resterende 25 km naar Demnate op de fiets. Vandaar gaat het in sneltreinvaart met een vliegende wind linksachter naar Sidi Rahal, waar ik de volgende ochtend met Stef heb afgesproken.
Hotel is er niet, maar de eerste de beste man die ik op straat aanspreek nodigt mij bij hem thuis uit. De Marokkaanse gastvrijheid kent geen grenzen. Zijn zussen koken buitengewoon lekker. De laatste nacht voor Marrakech breng ik door op een geïmproviseerd bed in de salon van deze mensen, op enkele meter van mijn snurkende gastheer.

Dag 1/53 Toufrine

Het weer voorspelt niet veel goeds. Zoals steeds vertrek ik bij het krieken van de dag. Met een flinke rugwind gaat het gemakkelijk omhoog, cols van 2200 en 2580 meter.
Het Atlasgebergte is barser dan ik dacht, ik heb het onderschat door al het goede weer van de laatste maand. Boven op de tweede col slaat in één seconde alles om. De wind staat ineens pal op mijn neus, de temperatuur keldert tot 7-8 °C. Tussen de bergen hangen mist en wolken, ik zie op de bergen in het noorden sneeuw liggen.
Ik doe alle kleren die ik heb boven mekaar aan, maar kan niet vermijden dat ik tijdens de lange afdaling totaal onderkoeld geraak. Nu mis ik wel de fietsvest die enkele dagen geleden gepikt werd.
In Toufrine is een auberge waar ik mij aan een gloeiende thee (met véél suiker, zoals steeds) ga opwarmen. Omdat dat niet goed lukt besluit ik daar te blijven overnachten, eerder dan in de kou de laatste col te gaan beklimmen en de resterende 60 km te fietsen richting Demnate.


Dat is een risico, want ik zit in Toufrine in een diep dal en heb geen gsm-ontvangst en uiteraard geen internettoegang. Totaal incomunicado dus, en overmorgen vroeg heb ik met Stef een afspraak om samen de laatste kilometers naar Marrakech te fietsen. Ik moet dus morgen uit de Atlas weggeraken, hoe het weer ook mag evolueren.
En dat gaat de verkeerde kant op: de ganse nacht huilt de wind omheen het huis. Alles flappert en kleppert, regen en natte sneeuw vallen bij bakken naar beneden. Ik kan er amper van slapen, en lig de ganse nacht te denken hoe ik uit de muizeval zal ontsnappen.

Dag 1/52 Assermo

Langs de Dades-vallei gaat het verder tot voorbij Skoura. Tegenwind!!! In Skoura staat een van de bekendste kasbahs van Marokko, waar films (The English patient, Babel) werden opgenomen.


Iets voor Ouarzazate vertrekt een asfaltweg noordwaarts (dus vanaf nu rugwind), recht de Hoge Atlas in.


In het eerste dorpje onderweg staan drie camions van een medisch team, en het hele dorp loopt vol volk dat naar de consultatie gaat. Ik mag mee blijven middageten, heel lekkere couscous. Helaas, wanneer ik terug aan mijn fiets kom blijkt mijn fietscomputertje verdwenen... Mijn fiets stond nochtans veilig binnen de ommuring van het gemeentehuis.
In Assermo vind ik een plezierig onderkomen in wat ze ginds een auberge noemen. Heel hartelijke mensen, bijzonder lekker eten. De weerberichten zijn onheilspellend...

vrijdag 25 oktober 2013

Dag 1/51 Richting Skoura



Alles OK!

Ik ben terug de oude na de nare ervaring van eergisteren. Uiteindelijk ben ik een koersbroek, een paar handschoenen, een onderbroek en een goede fietsvest met lange mouwen kwijt. Het had veel erger gekund. Ik ben kunnen ontsnappen net toen ze belangstelling kregen voor mijn stuurtasje. Een nacht goed slapen heeft deugd gedaan.
Deze ochtend vanuit Agoudal eerst de col ( Tizi-Tirherhouzine ) gedaan, die volgens de Michelin kaart 2700 m is, maar mijn hoogtemeter gaf nog geen 2600 m aan. (volgens Google earth moet het 2675m zijn red.)  Hoe dan ook, het was een heel zachte klim, gevolgd door een gigantische afdaling naar en door de Todrakloof. Fantastisch!
Nu ben ik in Tingir (Tinerhir volgens de Michelin kaart ) op ongeveer 1300 m. De Atlas ligt dus achter mij. Hier begint een heel ander Marokko. Het is hier 33 ºC en veel droger. Alles heeft een rode kleur, de palmbomen doen hun intrede. Ook de huizen en dorpen zien er anders uit.
Er waait al een paar dagen een heel felle wind uit ZW. En laat dat nu de richting zijn waar ik morgen naartoe moet...Hopelijk zijn de weergoden me goed gezind en gaat de wind vannacht liggen.
Morgen ga ik richting Skoura door de Dades vallei. Afhankelijk van de wind zie ik wel hoe ver ik geraak. Ik zou overmorgen alleszins al voorbij Skoura terug een eind in de Atlas willen zitten. 


Andoni

's Avonds krijgen  we het bericht dat er kan geslapen worden op het dak van een restaurant op 25 km van Skoura voorbij El Kelaa M'Gouna. Met 101 km en een stormwind, die dus geen day-off genomen heeft werd er flink gereden. Marrakech komt dichterbij maar er liggen nog wel wat leuke pasjes tussen het restaurant en Marrakech.
We krijgen mooie foto's door al laat Andoni weten: "Die geven spijtig genoeg het majestueuze niet echt weer, maar je krijgt er toch een idee door." 

dinsdag 22 oktober 2013

Dag 1/49 Agoudal



Het zijn bewogen dagen in de Hoge-Atlas. De cols zijn er om U tegen te zeggen. Maandag een van 2276 m en een van 2406 m, vandaag een van 2547 m en morgen een van 2700 m. En geloof het maar: na iedere col volgt weer een dal. Maandag wel andere katten te geselen, vier jonge kerels hebben het op Andoni zijn bagage gemunt. Een half uurtje duurt het om van het vervelend stel verlost te geraken maar er ontbreken wel wat kledingstukken, gelukkig niets onmisbaars. Een en ander werkt wel op de moraal met een slechte nacht als gevolg. Gelukkig belandt hij in Agoudal in een gezellige herberg, waar een vriendelijke gast hem verzekert dat hij de meest desolate vallei van de Atlas heeft doorkruist. Deliverance met een Marokkaans accentje!

maandag 21 oktober 2013

Dag 1/47 Boumia

Ten zuiden van Azrou blijft het fietsen door de befaamde cederbossen. Er wordt geslapen aan een meertje Aguelmame Azigza, 25 km ten oosten van het stadje Khenifra.

Aguelmame Azigza
De volgende dag blijkt de weg die Andoni over de Atlas moeten brengen en ingekleurd op de kaart als asfaltweg onvervalste piste te zijn. Het blijft goed op en neer gaan en het achterwiel slipt, er komen dan ook enkele krachttermen aan te pas. In welke taal deze werden uitgesproken werd ons niet meegedeeld. Het is nu goed plannen voor de weg die verder gevolgd zal worden want er resten nog maar enkele dagen.

zaterdag 19 oktober 2013

Dag 1/45 Azrou



De laatste dagen van deze fietstocht zijn nu ingezet, maar het zullen niet de eenvoudigste zijn met het door kruisen van de midden-atlas. Maar Andoni verkeert nog altijd in topvorm we hebben er vertrouwen in. De tocht eindigt vandaag in Azrou aan de rand van de befaamde cederbossen.

vrijdag 18 oktober 2013

Dag 1/44 Meknes

Woensdag 16 oktober. Aankomst in Meknes een grote stad op 2/3 van de weg tussen Rabat en Fez. Normaal zou het hongerlijden zijn nu alles gesloten is ter gelegenheid van het offerfeest. Maar niet zo dus, er is nog de Marokkaanse gastvrijheid. Zonder poeha wordt er plaats gemaakt aan tafel. Andoni is onder de indruk.

Donderdag een dagje op krachten komen in Meknes en genieten van de lokale sfeer want het Midden-Atlas gebergte komt eraan.




woensdag 16 oktober 2013

Dag 1/43 Mkannsa

1/Andoni verlaat nu het Rifgebergte, waarin hij de laatste dagen het beste van zichzelf gegeven heeft! Na een tocht over een druk bereden piste door een mist van stof wordt het tentje nog eens uitgepakt in het plaatsje Mkannsa aan de Oued  Sebou rivier op 30 km van Karia-Ba-Mohamed.

dinsdag 15 oktober 2013

Dag 1/42 Zoumi



Een pittige trip naar een minder pittig hotelletje in Soumi. Hier wacht nog een aangename verrassing: een vriendelijke winkelier trakteert hem op een gedroomde hamam-introductie met alles erop en eraan. Het word nu wat plannen voor de komende dagen want met het offerfeest op komst is het niet vanzelfsprekend aan eten en onderdak te geraken.

Dag 1/41 Chefchaouen


Van Oued Laou door het Rifgebergte naar Chefchaouen. Beestig zwaar, daar kunnen geen Pyreneeën tegen op. Na een 20 km min of meer vlakke aanloop komen er 35 waarin meer dan 1200 m geklommen wordt, vaak aan meer dan 10%.  Ik zat stik kapot.
Wel gigantisch genoten van het kader. En iets voorbij de helft een prachtige refuge ontdekt. Ik heb getwijfeld van daar te blijven, maar ben dan toch maar doorgereden. Wel een kaartje meegenomen voor een andere keer.
Nu zit ik in een bijzonder sympathiek en goedkoop hotelletje vlakbij het centrum van de medina van Chefchaouen. Vlug douchen en dan de stad in! En ik heb honger.


Andoni

Chefchaouen "de blauwe-stad"

zondag 13 oktober 2013

Dag 1/40 Oued Laou



Geen strandvakantie voor Andoni dus, het stadje uit en hij is in Marokko. Via Tetouan vanwaar het weer goed berg-op berg-af gaat naar Oued Laou aanhoudend 7% en de wind op kop doet de rest. Het is wel even wennen aan de nieuwe omgeving: s' Avonds geen lekker wijntje meer als beloning voor de geleverde inspanning.

vrijdag 11 oktober 2013

Dag 1/39 Afrika



Marokko he's coming !!!!


Om 12 uur vertrok Andoni met de boot vanuit Algeciras bij Gibraltar naar het Spaanse stadje Cueta aan de andere kant van de straat. Deze voormiddag was het nog even spannend om vanuit het hotel in de haven te komen. Hierbij moesten 2 rivieren overgestoken worden langs een express weg. Gelukkig met hulp van een lokale fietser die de 30 km met hem mee reed en de kleine wegen wees om af en toe te ontsnappen aan het druk verkeer.

Morgen rijdt Andoni Marokko binnen. Het varkentje heeft dan wel een dikke snuit maar het verhaaltje is nog belange niet uit.


Dag 1/38 Van El Bosque naar Santa Margarita


De route gaat door de Sierra de Grazalema en voert langs het kasteel  in Aguzaderas, ooit nog een vestiging van de Moren. 's Avonds wordt er overnacht in de Jeugdherberg van El Bosque. De zee is nu niet meer ver, naar verhouding dan toch want vanuit El Bosque is het nog 115 km en stevig klimmen tot de volgende Warm Showers slaapplaats met zicht op de rots van Gibraltar en de Middellandse Zee in Santa Margarita.


dinsdag 8 oktober 2013

Dag 1/36 El Arahal

Aangekomen in El Arahal ten zuid oosten van Sevilla. Wild kamperen is geen optie in deze streek, gelukkig is er nog 1 bed over in het plaatselijk hotel. De Hotels worden volop gebruikt door seizoenarbeiders die al bezig zijn met de olijfoogst. Andoni kan het hotelbed wel gebruiken na een vermoeiende tocht.

maandag 7 oktober 2013

Dag 1/35 Constantina

We zijn maandag 7 oktober en Andoni en is tot op 50 km van Sevilla gekomen. Hij bevindt zich nu in de Sierra Morena en het wordt terug klimmen. Er wordt overnacht in de JH van Constantina, waar hij stilaan begint te dromen van overzetboten naar Marokko.

zicht uit de jeugdherberg van Constantina

Dag 1/34 Into the wild Serena.


Aquaduct nabij Guadalupe (Extremadura)
Er kan verder gefietst worden langs de Via Verde de la Jara, een 60 km oude spoorweglijn die voor fietsers is omgebouwd. Een tip van een warm-shower fellow in Talavera de la Reina. Er wordt overnacht in Lograsan. Het weer zit nu heel goed zodat er na een flinke rit van 122 km terug gekampeerd kan worden. Een schitterende sterrenhemel en geen Guardia Civil in de buurt met suggesties voor alternatieve slaapplaatsen zorgen voor een geslaagde overnachting.

zaterdag 5 oktober 2013

Dag 1/32 El Campillo de la Jara



De dag na de beklimming van de de Puerto de Navafria stond er nog de stevige Puerto de los Cotos (1830 m) op het programma, waarvan we de foto hierboven door kregen. Even later volgde volgende onheilspellende foto:


... en daarna enkele dagen radar stilte  Was die laatste col er één teveel? Maar ondertussen bereikt ons het geruststellende bericht dat er flink wordt doorgereden. Over geplande en verlaten spoorlijntjes in landschappen die blijven bekoren. De sfeer wordt nog een beetje aangehouden met een overnachting in een omgebouwde treinwagon in de buurt van El Campillo de la Jara.

dinsdag 1 oktober 2013

Dag 1/29 Rascafría



Dinsdag 1 oktober. Er werd zwaar weer voorspeld, maar je moet ze niet altijd geloven. s' Middags kan er in het zonnetje gepicknickt worden op de Puerto de Navafria (1773m)  in de Sierra de Guadarrama. Daar doet hij het voor! Maar eerst moest er geklommen worden: 12 km tussen de 5 en 7 %. Onderweg is geen levende ziel te zien. Na de col is het 10 km afdalen naar de jeugdherberg van Rascafria. Morgen staat er weer een flinke col op het menu.

Dag 1/28 Campo de San Pedro

Inmiddels op een goede 100 km ten Noorden van Madrid. Na de ochtendregen klaar het in de namiddag op maar een flinke tegenwind blijft aanhouden. Andoni trotseert hem, als het maar niet te koud wordt. Boven de 13°C lukt dit nog wel. Het voordeel van met sandalen te fietsen is dat de voeten ook sneller terug drogen.

zondag 29 september 2013

Dag 1/27 Quintanar de la Sierra

Een fantastische rit vandaag door de Sierra de la Demanda, jammer genoeg met aanhoudende koude regen. Reden genoeg om hier later nog eens terug te komen.


Dag 1/26 Nájera

Vandaag laatste dag Euskal Herria. Het nationaal park Urbasa and Andia wordt doorkruist. Met nog enkele stevige cols te beklimmen. Ook om een onderkomen te vinden moet er een tandje bijgezet worden. Het worden uiteindelijk 125 km.


Dag 1/25 Altsasu

Vrijdag 27 September.

Andoni vertrekt uit Oiartzun voor een rit van 93km tot in Altsasu. Uit de foto die we doorkrijgen blijkt dat de autostrades in Baskenland ook een onderzijde hebben.



woensdag 25 september 2013

Dag 1/24 Oiartzun


24 September aankomst in Oiartzun, waar Mitxelena's thuis zijn. Het blijft genieten van de Pyreneeën  met de zon die zich laat zien, een zwembeurt in een riviertje en een terrasje in de buurt van Goizueta. Nu is het even bekomen bij de familie.

dinsdag 24 september 2013

Dag 1/23 Elizondo

Het moet zijn dat de Baskische heuvels Andoni vleugels geeft, want een prachtige bergrit brengt hem vandaag 95 km verder tot Elizondo bij Joseba die hij heeft leren kennen via de "warm showers". De  route gaat deels over een col op een weg die na de Spaanse burgeroorlog door 1750  antifascisten in dwangarbeid is aangelegd.


zondag 22 september 2013

Dag 1/22 Otxagabia

Alles is prima verlopen. De col was zwaar maar te doen (nvdr: voor Andoni dan toch) Het uitzicht boven was adembenemend en de afdaling naar Isaba goed aangelegd. Na een middagmaal (waar ik voor het eerst Baskisch gesproken heb) ben ik nog over een kleinere col naar Otxagabia gereden waar ik een prima kamer gevonden heb. Het weer is nu werkelijk fantastisch.

Andoni

Dag 1/21 Oloron-Sainte-Marie

Zaterdag 21 Juli. Aangekomen in Oloron-Sainte-Marie aan de Gave d'Aspe. Klaar voor de laatste Franse dag en om in Navarra Spaans Baskenland binnen te rijden via de Col de la Pierre Saint-Martin (el. 1760 m.).



vrijdag 20 september 2013

Dag 1/20 Arthez de Bearn

Vandaag aangekomen in Arthez de Béarn even ten noorden van Pau. Morgen is er nog een korte rit naar Oloron Sainte Marie. Zo kan er wat energie opgespaard worden voor de koninginnerit van zondag die Andoni over de Pyreneeën in Baskenland moet brengen. Er wordt mooi weer voorspeld in dit deel van de wereld dit week-end. Het mag al eens!

donderdag 19 september 2013

Dag 1/19 Cravanceres

Uit Castet-Arrouy vertrekt Andoni 's morgens naar Cravanceres nabij Nogaro. De dag voordien is hij de Garonne overgestoken. Hetgeen betekent dat de Pyreneeën in het vizier komen. Sinds Lyon heeft Andoni af te rekenen met westenwind, gezien de richting die hij volgt is dit geen geschenk dat uit de hemel komt gevallen.

woensdag 18 september 2013

Dag 1/17 Lalbenque

17 September
Het centraal massief is nu doorkruist en het gaat naar Saint Cevet, een gehucht van Lalbenque. Anders dan verwacht bijna geen regen onderweg, wel een vol geboekte gite d'étape zodat wordt uitgeweken naar een chambre d'hôte.

dinsdag 17 september 2013

Dag 1/16 Livinhac le Haut

De blog-editor van dienst is zelf enkele dagen weg geweest, daarom het verloop van de voorbije dagen in uitgesteld relais. Na een dagje bekomen te zijn in Lyon gaat het verder naar Aurec-sur-Loire. 107 km en 1700 stijgmeters in een dag was wel stevig en niet direct de bedoeling maar de zoektocht naar een chambre d'hôte deed het zo uitdraaien. De weg door de bergen is wel heel mooi en als beloning voor de inspanning staat er een zwembad gereed voor een frisse duik die niet wordt afgeslagen. Een dag later komt Andoni aan in Montbonnet in de buurt van Le Puy. Dit ligt op de compostella route die uit Geneve komt zodat hij kan overnachten in een pelgrim gite. Het traject is iets lichter dan dat van de dag voordien. Maar alles is relatief er blijven toch nog 1616 stijgmeters te verwerken. Andoni is nu beland in de zuidelijke Auvergne en voor de verandering eens geen regen.
De weg verder naar het zuiden leidt langs Nasbinals en Livinhac le Haut, de regen is weer van de partij en de route gaat langs de rivier de Lot.

woensdag 11 september 2013

Dag 1/12 Lyon

Van Montceau-les-Mines gaat het naar Claveisolles. Ondertussen is het flink kouder geworden en tegen 21 u al donker, zodat dit voorlopig de laatste nacht  buiten slapen is geweest. Eens de Pyreneeën over kan dit hopelijk wel terug.
Andoni wordt verwelkomend door Alessandra, Thomas en kleine Nicolas in Lyon, waar hij een dagje blijft voor hij in de richting van Baskenland zijn tocht verder zal zetten.

maandag 9 september 2013

Dag 1/10 Montceau - les - Mines

Vandaag de Morvan voorbij met overnachting in Montceau-les-Mines in het departement Saône-et-Loire. De Morvan is een mooi bergachtig gebied in Bourgondië.  Er wordt overnacht bij Daniel en Anny in een etappe-punt van 'WarmShowers', een internet-community van fietsreizigers die elkaar onderdak verlenen.
Lyon komt stilaan in zicht.

zaterdag 7 september 2013

Dag 1/8 Chastellux sur Cure



Van Sougères sur Sinotte bij Auxerre gaat het vandaag naar Chastellux sur Cure op 20 km van Vezelay. Na een zonnige periode valt er nu ook flink wat regen. Daarom een gite d'étape en geen tentje vandaag.

vrijdag 6 september 2013

Dag 1/6 Courceroy

Andoni is aangekomen in Courceroy. Heerlijke wijn en een fris meertje. Hij geniet van beide.


Dag 1/5 Villenoy

Na 5 dagen uit Pulle via Namen, Rocroy en dan tussen Laon en Reims aangekomen in Villenoy bij Meaux, waar een dagje rust genomen wordt. Afgelegde km's:440 met bijna 4000 stijgmeters.


Enkele fotootjes van deze etappes vind je hier.