maandag 29 september 2014

Dag 3/25 Vernazzano

In gewoonweg fantastisch weer de laatste 50 km naar Vernazzano gereden. Vreemd, in de lente had ik twee maanden lang overwegend mooi weer, behalve de laatste twee dagen. In deze herfstsessie was het precies andersom: doorgaans minder goed weer en af en toe flink wat regen, maar een laatste dag in ideale omstandigheden.
Door het mindere weer heb ik slechts drie keer wild gekampeerd en zelfs geen enkele keer mijn kookgerei gebruikt.
Dit was de lichtste rit van allemaal, slechts een goede 500 stijgmeters. Om er langer van te genieten twee tussenstops gehouden voor cappuccino en voor witte wijn. Kortom de ideale thuiskomst!
Dit vraagt om meer! De honger is nog lang niet gestild.

donderdag 25 september 2014

Dag 3/24 Cetona

De omstandigheden in acht genomen had ik geen echt slechte nacht. Om niet iedereen te wekken maakte ik me op kousenvoeten klaar en vertrok in alle stilte uit het nog slapende bizarre gezelschap.
Verrassing: tegen de voorspellingen in wachtte mij een bijna vlekkeloze blauwe hemel voor een prachtige rit naar en door de Val d'Orcia. Eerste tussenstop in Bagno Vignoni (foto), tweede in La Foce waar de schrijfster Iris Origo haar landgoed had. Toen ik onderweg water vroeg zag ik achter in de tuin een zwembad. Vragen staat vrij... heerlijk gezwommen!
Nu zit ik op een terras in Cetona te wachten tot de jeugdherberg open gaat. Ondertussen is het beginnen regenen. Vanaf morgen wordt dagenlange zonneschijn voorspeld. Hopelijk klopt dat, want ik ben de voorbije weken niet verwend door het weer en voor mijn laatste dagen in Italië wil ik wel wat anders!

woensdag 24 september 2014

Dag 3/23 Arcidosso

De voorspelde regen is er gekomen ook. Ik werd 's nachts wakker van het geluid ervan. Omdat ik toch maar een relatief korte rit voor ogen heb ben ik tot na achten in bed blijven liggen en pas rond 10 u in de regen vertrokken.
Na een tiental km reed ik voorbij de dampende baden van Saturnia. Stroomafwaarts van het allicht peperdure Thermenhotel (inclusief golfclub) is er een zeer leuke plek om te baden in de vrije natuur. Heel familiaal en gezellig. Het water is hogerop gloeiend heet maar wordt nog voor de Thermen gemengd met koud water tot ongeveer 37 ºC en stroomt dan als een wilde bergbeek open door het landschap. Het zwavelgehalte is eerder laag.
Na mijn verkwikkend bad hield het stilaan op met regenen en begon een lange klim naar het mooie Semproniano en verder naar het minder mooie Arcidosso aan de voet van de Monte Amiata. 
Daar kwam ik (via Warmshowers) terecht in een rommelige anarchistische commune, heel internationaal. Best sympathiek, maar ik liep er wat verloren. Alles werd overgelaten aan het toevallige initiatief. Ik kreeg geen zicht op het eten en wilde niet te laat gaan slapen, en dus ging ik om 20 u dan maar naar een pizzeria. Toen ik terugkwam zaten ze warempel aan tafel voor een schotel rauwe groenten en twee pizza's, verdeeld over tien mensen.
Voor zover ik er zicht op kreeg proberen ze bijna volledig in eigen onderhoud te voorzien. Water in bidons aan de overkant van de straat uit de publieke kraan, geen warm water, amper elektriciteit en gas, groenten uit de eigen tuin, olie uit eigen productie. Ze slapen in twee slaapzalen. Omdat er geen echte coördinatie is modderen ze maar wat aan qua hygiëne, orde en comfort. Maar gastvrij zijn ze wel! 

Dag 3/22 Manciano

Slecht geslapen op de overzet Cagliari-Civitavecchia, vooral omdat ik op de boot geen donker hoekje vond waar ik mijn matrasje kon leggen. Tijdens de ochtendcappuccino een prachtige zonsopgang boven de bergen op het opdoemende Italiaanse vasteland.
Dan een mooie zonnige rit met forse tegenwind, eerst een kleine 40 km op een rustig baantje langs de kust, en dan landinwaarts (landopwaarts is misschien een betere omschrijving) naar Manciano.
Onderweg het kleine maar indrukwekkende Etruskisch museum van Vulci bezocht in een buitengewoon kasteel annex spectaculaire brug waarvan de funderingen teruggaan tot de Etrusken.
Omdat regen voorspeld wordt na een beetje afbieden een bed & breakfast genomen in Manciano.
Het landschap en de kleine stadjes worden stilaan vertrouwd. Ik ben nu in zuidelijk Toscane.

dinsdag 23 september 2014

Dag 3/19-21 Solarussa/Cagliari

De schoonouders van Thomas zijn ontzettend lief en gastvrij. Geen sprake dat ik maar een nacht zou blijven. Kwam eigenlijk ook wel goed uit, want een dagje uitrusten was welkom.
's Ochtends werd ik door Antonino rondgereden in zijn "ape" (zie foto) langs zijn wijngaard en olijfgaard. We gingen op bezoek bij Luigi en Rosanna, en na het middageten nam hun zoon Enrico mij mee naar Tharros, een opgraving aan de kust.
Enige schaduwzijde: het weer bleef nevelig en plakkerig warm.
Deze ochtend vertrok ik uit Solarussa met de bedoeling op twee dagen de 120 km naar Cagliari te overbruggen, maar de rustdag gaf mij vleugels. Tegen 18u was ik in Cagliari, net op tijd om ineens de 19u boot naar Civitavecchia te halen.

Dag 3/17-18 Lago del Coghinas/Bono

Gisteren in heerlijk weer een prachtige maar veeleisende rit gereden (zie de eerste foto), eindigend in wild kamperen aan een mooi stuwmeer. Goed gezwommen!
's Nachts was het in de tent te warm om te slapen, voorbode van vandaag: de ganse dag broeierig heet en nevelig. Van de schitterende vergezichten die ik mij had voorgesteld kwam dus niets in huis, zie de tweede foto. Omdat ik hoorde dat dit weer nog een paar dagen zal duren rijd ik niet naar het nationaal park Gennargentu maar ineens richting Solarussa nabij Oristano, waar Thomas zijn schoonouders mij verwachten.
In Bono, mooi gelegen tegen een hoge berg, had ik genoeg gezweet en zocht ik onderkomen en vooral een frisse douche in een bed & breakfast.
De eigenares noemt dit weer scirocco. Helemaal anders dan de scirocco die ik in Algerije heb ervaren. Daar ging die gepaard met stevige zuidenwind en veel zandstof in de lucht.

woensdag 17 september 2014

Dag 3/15-16 Sotta/Santa Teresa Gallura

Gisteren de laatste bergrit in Corsica. Nog maar eens zeer mooi. Om vandaag de overzet van 12u te kunnen halen doorgereden tot Sotta, 28 km van Bonifacio, de zuidpunt. Wild gekampeerd op een mooi plekje.
Deze ochtend snel opgebroken omdat er regen in de lucht hing. De laatste 10 km naar Bonifacio verliepen in de regen.
Korte overzet, 45 minuten maar. Ook in Santa Teresa Gallura regende het, maar na het middageten trok het op. Nadat ik me geïnstalleerd had in een bed&breakfast (heel goedkoop, 25 euro) kon ik zelfs in zee gaan zwemmen aan een prachtig strandje.
Santa Teresa Gallura is een heel gezellig en familiaal badplaatsje, een verademing na het drukke en mondaine Bonifacio.
Ik ben blij van eens een korte fietsdag te hebben, want Corsica heeft me flink vermoeid.

dinsdag 16 september 2014

Dag 3/14 Cozzano

In de regen vertrokken. In het eerste dorp een geldautomaat gezocht, en wat bleek? Dat ik de komende drie dagen, tot in Bonifacio aan de Corsicaanse zuidpunt, geen geldautomaat meer zou vinden. Dat komt er natuurlijk van als je alle steden vermijdt. Behoorlijk klote, want ik had nog amper een veertigtal euro over. Terugkeren naar Corte wilde ik niet, dus reed ik op goed geluk toch maar verder.
Vandaag zat ik in hartje Corsica en heb ik twee grote cols beklommen. De eerste (Col de Sorba, de zwaarste) in droog weer, de tweede (Col de Verde) in de gietende regen. Allebei op een zeer rustig baantje.
De Col de Verde beantwoordt helemaal aan mijn ideaalbeeld. Een klim aan 5 %, af en toe 6. Dan kom ik in een ritme dat ik uren zou kunnen volhouden zonder te hoeven stoppen. En een afdaling aan 2 %, soms 1 ,nooit meer dan 3. Dat kan bijna zonder te remmen, en zo heb je heel lang (in dit geval 20 km) plezier van de inspanning, geleverd bij het klimmen.
Bij het doorkruisen van Cozzano zag ik dat er een gite d'etape was. Hoewel ik eigenlijk verder wilde geraken vandaag toch maar gestopt, want het is geen kampeerweer.
Op aangegeven van de eigenaar van de gite ging ik langs bij de apotheek, waar ze mij met mijn visa-kaart 100 euro gaven. Pak van mijn hart.

zondag 14 september 2014

Dag 3/12-13

Net lekker avondeten gehad in Poggio di Venaco, waar ik in een gite verblijf.
Corsica doet zijn faam alle eer aan. Prachtig landschap. Soms zie je de zee aan de westkant, soms aan de oostkant. Heel ruige bergen, behoorlijk veeleisend om in rond te fietsen. Al enkele flinke cols beklommen. Maar morgen wordt het in centraal Corsica pas menens.
Gisteren wild gekampeerd, wat niet evident was omdat een goede plek moeilijk te vinden is.

vrijdag 12 september 2014

Dag 3/11 Genua

Leuke afdaling naar zeeniveau om te beginnen. Spijtig dat het de hele nacht geregend had. Het wegdek was dus nat en ik moest zeer traag rijden en aan een stuk remmen. Door de kou moest ik 4 lagen boveneen aandoen, die gaandeweg een voor een weer uit gingen.
Om de knie te testen maakte ik een omweg met wat meer klimwerk.  Eerst ging alles goed, maar na een tijd speelde de pijn toch weer op. Als dat verergert zal ik mijn plannen serieus moeten wijzigen.
Om de drukke kust niet te hoeven volgen met de fiets nam ik in La Spezia de trein naar Genua. Zeer mooi traject, oa le Cinque Terre. Spijtig dat er zoveel in tunnels gereden wordt.
De overzet naar Corsica is niet heel duur, 39 euro, maar voor een slaapplek begint de prijs bij 55 euro. Niet dus. Ik nam mijn slaapgerief mee en vond een prima plekje.
Nu komt de zon op en tijdens mijn ochtendcappuccino schuiven de Corsicaanse bergen voorbij.

Dag 3/10 Passo del Cerreto

Eindelijk, een 'normale' fietsdag. Ik begin in vorm te geraken. Bijna 100 km gefietst, bijna 2 km geklommen. Lang een rivier gevolgd. Buitengewoon mooi. Ondanks de slechte voorspellingen bleef het de hele dag droog met flink wat zon af en toe. Eindelijk...
De Cerreto-pas is 1261 m hoog en vormt de laatste hindernis voor de zee. De beklimming heeft wel een paar dikke adders onder het gras. Tot 3 keer toe is er tijdens de klim een afdaling van een honderdtal meter.
Kleine zorg: in de voormiddag voelde ik voor het eerst weer pijn in mijn rechterknie. Met een ibuprofen bij het middageten ging het beter, maar ik maak me toch lichtjes zorgen.

woensdag 10 september 2014

Dag 3/9 Pavullo nel Frignano

Dag zonder geschiedenis. Vertrokken in de regen en 2 keer geschuild. Door de regen en mist is er geen uitzicht, dus van de mooie Appenijnen heb ik vandaag niet veel gezien.
Klimmen in regenkledij is erg vervelend. De fysiek begint goed te zitten. Ik ben vroeger gestopt dan ik eigenlijk wilde omdat ik in een stadje kwam waar overnachtingsmogelijkheden zijn. De weerberichten voor de volgende dagen blijven onheilspellend, dus kamperen zit er nog altijd niet in. Jammer!

dinsdag 9 september 2014

Dag 3/8 Serra (Riola di Vergato)

Mooie rit. Eerst over de Passo della Futa waar een heel indrukwekkend Duits militair kerkhof is. De mist maakte het heel mysterieus. De tweede wereldoorlog heeft hier heel lelijk huisgehouden, aan beide kanten.
Na de afdaling reed ik in Roncobilaccio onder de autostrade Firenze-Bologna door, die daar over een opeenvolging van spectaculaire bruggen loopt.
In de namiddag gezwommen in een bergriviertje en een prachtige b&b gevonden.
De fysiek is terug heel wat beter.

maandag 8 september 2014

Dag 3/7 Fiorenzuola

Het is mijn dag niet vandaag. Na 21 km had ik al 900 m geklommen, en ineens was mijn pijp uit. Na 10 km dalen kwam ik in het 500 m lager gelegen Coniale, waar ik in plaats van mijn route verder te zetten door rechtdoor weer uit de vallei te klimmen verkoos de rivier opwaarts te volgen naar Fiorenzuola.
Daar had ik nog net genoeg energie om wat eten te kopen, een cappuccino te drinken en in een hotelletje op bed neer te ploffen.

Dag 3/6 Marradi

Het grensgebied tussen Toscane en Emilia Romagna is zeer ruig en dun bevolkt. Ik heb de hele dag bijna niemand gezien, behalve op een stukje grote baan dat ik niet kon vermijden. Daar was het de ene motard na de andere die met een rotvaart voorbij reed op zondagse uitstap. Grote liefde van de Italianen.
Een bergweg was afgesloten door een grote verzakking, maar in 3 keer kon ik mijn fiets en bagage over dragen. Het was wel wat riskant en kostte me 5 minuten per enkele overtocht.
Marradi is een heel mooi bergdorpje, met gelukkig een (spotgoedkope) bed&breakfast.
Het fietsen in de Appenijnen valt mij behoorlijk zwaar. Het is constant schommelen tussen 350 en 950 meter hoogte, ononderbroken 6-8 % stijgen of dalen.

zondag 7 september 2014

Dag 3/5 Corniolo

Vandaag, dag 5, was de eerste echte fietsdag.
Op dag 1 's ochtends vroeg vertrokken uit Vernazzano om tegen het middageten op de gambacursus te zijn op 15 km NO van Sansepolcro. Dat viel tegen want het was verder dan ik had ingeschat, 85 km. Naar het einde toe, tijdens de lange slotklim, kreeg ik warempel (in gietende regen) krampen overal in mijn benen. Nog nooit meegemaakt. Ik ben duidelijk nog niet in vorm!
De rest van de dag, en tot het middageten van dag 4, heerlijk gemusiceerd. Prachtige locatie, sympathieke mensen, lekker eten en ontspannen sfeer.
In de namiddag van dag 4 afscheid genomen en een korte maar pittige rit gefietst naar Badia Prataglia, centrum van het reusachtige natuurgebied Foreste Casentinesi, dat deels in Toscane en deels in Emilia Romagna ligt. Onderweg voorbij La Verna gereden, de eerste abdij die St Franciscus heeft gesticht. Prachtig kader.
Tot na 1u 's nachts geen oog dicht gedaan omdat op het dorpsplein een karaoke feest bezig was. Had ik maar gekampeerd. Het weer zag (en ziet) er echter heel onstabiel uit.
Vandaag gevloekt op de Michelin kaarten. Een klein asfaltbaantje dwars door het natuurgebied bleek in de praktijk een bijzonder stenige bosweg, de hele tijd op en af. Het bos was zo dicht dat er bijna nergens uitzicht was. Soms was het zo steil dat mijn achterwiel zijn grip verloor en ik moest afstappen. Gevolg: tot halfweg de namiddag nodig gehad om de 40 km bosweg af te leggen.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik in het hotel in Badia Prataglia verwittigd was door een berggids. Hij vertelde dat het de langste bosweg van Italië is. Het alternatief was echter een reuze omweg.
De bosweg komt uit in Corniolo, waar ik me een hotel met zwembad veroorloof. Zodra het weer de goede kant uitgaat ga ik kamperen. Dat moet hier fantastisch zijn.

zondag 31 augustus 2014

Dag 3/0

De plannen zijn gewijzigd: de reis doorheen de Balkan naar Turkije stel ik uit tot lente 2015. In de plaats komt een rondrit vanuit Umbrië naar Genua, van daar uit Corsica en Sardinië van noord naar zuid, en dan weer naar het Italiaanse vasteland en naar Umbrië. Reden: een opspelende rechterknie, waarvan ik niet zeker ben of die momenteel de belastende rit doorheen de Balkan aankan. Om de toekomstige reisplannen niet in het gedrang te brengen neem ik dus het zekere voor het onzekere. Voordeel van de reis zoals ik die nu ga doen is dat ik op elk moment kan stoppen, en relatief gemakkelijk kan terugkeren naar het vertrekpunt of naar België.
Morgenvroeg naar Charleroi voor een Ryanairvlucht naar Perugia. Overmorgen de fiets op! Onderweg stop ik enkele dagen in de Alpe della Luna vlakbij Sansepolcro om enkele dagen mee te spelen op een gambacursus met Alison Crum.

dinsdag 17 juni 2014

Dag 2/54 - Vernazzano

De laatste fietsdag en de aankomst in het einddoel Vernazzano had ik me zonniger voorgesteld. Vertrokken in een troosteloze stille regen, die de hele morgen bleef duren. De rest van de dag bleef het druppelen en de wind zat tegen. Straf dat ik sinds het vertrek uit Marakkech slechts welgeteld 3 dagen serieuze regen heb gehad, waaronder de laatste 2...

De aankomst in piccola casa gaf mij er niet minder voldoening om. Eindbalans sinds 22 april: 4242 km afgelegd, 47 km geklommen. Met de reis naar Marrakech vorige herfst erbij komt de teller boven de 9000 km uit. Op de miserie in Marokko met het achterwiel na geen enkel mechanisch probleem. Prima fiets!

Maar vooral: het aantal vriendelijke mensen dat mij op een of andere manier gastvrijheid of hulp verleende, zeker in de Maghreb, is niet te tellen. Het was een goede les voor mij. Dus: voor verderzetting vatbaar! In september gaat het via de Balkan naar Turkije. Eindstation Tekirdag, ongeveer 100 km van Istanbul.

maandag 16 juni 2014

UPDATE FOTO's

Dag Allemaal,

hieronder kan je een overzicht vinden van de laatste foto's die ik van Andoni ontvangen heb. Doordat er een gat zit tussen de dagnummers van de laatste updates, is het moeilijk om de foto's bij de juiste dag te plaatsen. Vandaar dat ik ze allemaal in deze post zet.

Unai