Laatste fietsdag in Afrika. Af en toe regen. Het is met een zekere treurnis dat ik afscheid neem van de hartelijke en soms wat naïeve onbevangenheid waarmee de mensen mij zijn tegemoet getreden. Nu terug naar het meer afstandelijke Europa.
Wat ik niet zal missen is de alomtegenwoordige impact van de islam op het dagelijks leven, die op ons Europeanen als verstikkend overkomt. Waar ik op uit ben is terug meer vrouwen in het openbaar leven te zien.
Mooi klein weggetje door de bergen naar Tunis, via een colletje en dan 300 m dalen.
De laatste 15 km doorheen de agglomeratie tot bij mijn Warm Showers-contact Adel waren hels. Heel druk en zwaar verkeer, zoals overal in Noord-Afrika totaal geen infrastructuur voor fietsers. Lichtjes angstaanjagend. Op volle snelheid om er snel doorheen te zijn.
Adel is een bijzonder aangename veertiger die ver van het centrum maar gelukkig vlakbij de haven en vooral vlakbij de ruïnes van het legendarische Carthago woont. De achterpoort van zijn tuintje komt uit op een strand waar we al snel in zee doken, in weerwil van het gure weer maar vooral uit principe (en omdat mijn vorige kans om in zee te zwemmen in Beni Haoua, Algerije, op niets uitdraaide door de felle wind). Het huisje dat Adel huurt bestaat uit 1 kamer van welgeteld 24 vierkante meter. Heel gezellig wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten