Onder mij trekken de ijsbergen aan de oostkust van Groenland voorbij, vier uur na het opstijgen in Frankfurt. De weergaloze schoonheid ervan fascineert mij. Wie weet hoe lang dit prachtige schouwspel nog te bewonderen zal zijn... Hopelijk krijgen mijn kleinkinderen het ook nog te zien.
Ik werd onverwacht uitgeleide gedaan naar Zaventem door een heuse delegatie, waar ik heel erg van genoten heb.
Na een onderbreking van bijna een jaar begin ik aan de tiende etappe van mijn fietsreis. Het is spijtig dat ik vorig jaar het Japanse traject heb moeten afblazen door geruzie tussen Rusland en Japan over de Sakhalin-Hokkaido veerboot (en door een onfortuinlijke sleutelbeenbreuk), zodat Vladivostok het ongewilde eindpunt werd van etappe 9.
Na Europa, Noord-Afrika en Azië gaat mijn route nu door Noord-Amerika. Deze tiende etappe omvat een noordwaarts stuk Canada-Alaska, een vijfdaagse bootreis van Alaska naar de noordwestelijke punt van de VS, en tenslotte een zuidwaarts stuk langs de westkust, hopelijk tot aan de Mexicaanse grens.
Weer een heel nieuwe wereld voor mij. De eerste 6-7 weken van Vancouver naar Anchorage beloven onherbergzaam te worden, maar wel overwegend over asfaltweg. Veel zal afhangen van regen en wind. En van de welwillendheid van de beren en ander wild (en muggen) dat ik ongetwijfeld zal tegenkomen. Ik heb er veel over gelezen en weet in theorie goed hoe ik me moet gedragen, vooral bij het kamperen.
Na thuis veel Warmshowers-fietsers onderdak te hebben gegeven het voorbije jaar is het nu weer aan mij om waar mogelijk (en dat is niet zo vaak) onderdak te vragen. In Vancouver en na de eerste drie fietsdagen is het alvast gelukt, daarna veel minder omdat de bewoning heel snel afneemt en de afstanden tussen woonkernen enorm worden. Improvisatie zal er dikwijls aan te pas komen, en een goede planning van etensvoorraden.
Ik werd onverwacht uitgeleide gedaan naar Zaventem door een heuse delegatie, waar ik heel erg van genoten heb.
Na een onderbreking van bijna een jaar begin ik aan de tiende etappe van mijn fietsreis. Het is spijtig dat ik vorig jaar het Japanse traject heb moeten afblazen door geruzie tussen Rusland en Japan over de Sakhalin-Hokkaido veerboot (en door een onfortuinlijke sleutelbeenbreuk), zodat Vladivostok het ongewilde eindpunt werd van etappe 9.
Na Europa, Noord-Afrika en Azië gaat mijn route nu door Noord-Amerika. Deze tiende etappe omvat een noordwaarts stuk Canada-Alaska, een vijfdaagse bootreis van Alaska naar de noordwestelijke punt van de VS, en tenslotte een zuidwaarts stuk langs de westkust, hopelijk tot aan de Mexicaanse grens.
Weer een heel nieuwe wereld voor mij. De eerste 6-7 weken van Vancouver naar Anchorage beloven onherbergzaam te worden, maar wel overwegend over asfaltweg. Veel zal afhangen van regen en wind. En van de welwillendheid van de beren en ander wild (en muggen) dat ik ongetwijfeld zal tegenkomen. Ik heb er veel over gelezen en weet in theorie goed hoe ik me moet gedragen, vooral bij het kamperen.
Na thuis veel Warmshowers-fietsers onderdak te hebben gegeven het voorbije jaar is het nu weer aan mij om waar mogelijk (en dat is niet zo vaak) onderdak te vragen. In Vancouver en na de eerste drie fietsdagen is het alvast gelukt, daarna veel minder omdat de bewoning heel snel afneemt en de afstanden tussen woonkernen enorm worden. Improvisatie zal er dikwijls aan te pas komen, en een goede planning van etensvoorraden.
Hallo Andoni, We wensen je weer een boeiende en behouden reis. Veel succes ook met je nieuwe fiets!
BeantwoordenVerwijderenWe volgen je op de voet.
Luk en Marleen